Menu

statharas statharas Author
Title: Ο τελικός της ντροπής..και ο πραγματικός αθλητισμός!
Author: statharas
Rating 5 of 5 Des:
Η εικόνα είναι πάντα ίδια..τα συναισθήματα όμως που δημιουργούνται κάθε φορά είναι και πιο έντονα. Η γαλανόλευκη να κυματίζει κι ο αθλητής γ...
Η εικόνα είναι πάντα ίδια..τα συναισθήματα όμως που δημιουργούνται κάθε φορά είναι και πιο έντονα. Η γαλανόλευκη να κυματίζει κι ο αθλητής γεμάτος συγκίνηση και χαρά, με το μετάλλιο στο στήθος και το χέρι στην καρδιά να σιγοτραγουδάει τον εθνικό μας ύμνο που ακούγεται από τα ηχεία του σταδίου. Όταν αυτό συμβαίνει στην άλλοτε δική μας Κωνσταντινούπολη δεν μπορείς να μην συγκινηθείς, να μην βουρκώσεις..να μην κυλήσουν δάκρυα από τα μάτια σου. Δάκρυα χαράς και περηφάνιας γι αυτό το ‘’χρυσό’’ παιδί. Μπράβο ρε Δημήτρη..χίλια μπράβο.

Ο 24χρονος αθλητής ξεπέρασε τον μεγάλο του αντίπαλο, Αντρέι Σιλνόφ, το άγχος των αγώνων, τον σοβαρό τραυματισμό που είχε πριν από δύο χρόνια..μα πάνω από όλα ξεπέρασε τον ίδιο του τον εαυτό. ‘’Πάντα κοιτάζω ως εκεί που μπορώ’’ ..Σεμνός και μετρημένος στις δηλώσεις του τονίζει ότι μπορούν να μας προσφέρουν μεγαλύτερες συγκινήσεις τόσο αυτός όσο και ο έτερος Έλληνας άλτης, Κώστας Μπανιώτης! Ο γεννημένος στις 26 Ιουνίου του 1988 στην Αθήνα, Δημήτρης Χονδροκούκης, γιος του επίσης πρωταθλητή Κυριάκου, ξεκίνησε προπονήσεις με ποιον άλλο..τον ίδιο του τον πατέρα με τον οποίο συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Καλλιεργημένος, με έντονο το καλλιτεχνικό στοιχείο μέσα του, σπουδάζει πληροφορική στο πανεπιστήμιο του Πειραιά ενώ λατρεύει την ηλεκτρική κιθάρα με την οποία και ασχολείται στον ελεύθερο χρόνο του. Τόσο αυτός όσο και ο Κώστας, ο οποίος κατέλαβε την τέταρτη θέση, έχουν πολύ μεγάλες δυνατότητες και αναμένεται να μας προσφέρουν μεγάλες συγκινήσεις στο μέλλον..

..και από τον πολιτισμό στην απότομη προσγείωση της ελληνικής πραγματικότητας..δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην απαίσια εικόνα που αντικρίσαμε το Σάββατο στο Ελληνικό. Εικόνα γνώριμη και συνηθισμένη πλέον αφού η Ε.Ο.Κ. αδυνατεί να διοργανώσει κάτι λιγότερο αντιαισθητικό. Την ίδια στιγμή που χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία κι η Τουρκία διοργανώνουν φάιναλ 8.. ναι καλά διαβάζετε ακόμα κι οι ‘’αγαπημένοι’’ μας γείτονες κατάφεραν να βρουν τον δρόμο προς τον πολιτισμό..εμείς αδυνατούμε και να το σκεφτούμε ακόμα! Δεν θέλει και πολύ κόπο, οι υπεύθυνοι ας κοιτάξουν λίγο παραπέρα..στην Σύρο για την ακρίβεια, εκεί που διοργανώθηκε μία πραγματική γιορτή με ανθρώπους που αγαπούν την πετοσφαίριση!

Ούτε αυτό όμως δεν είναι ικανοί να κάνουν οι ‘’φωστήρες’’ της ομοσπονδίας..και πώς να το κάνουν όταν δεν μπορούν ούτε καν να αναγνωρίσουν το πρόβλημα. Άλλωστε ο φετινός τελικός έγινε με την γνωστή περσινή επιτυχημένη συνταγή..σωστά κύριε Τσαγκρώνη;..άντε και του χρόνου!

Χορηγος

Δημοσίευση σχολίου

 
Top