Πέρυσι,σε ένα κομβικό καλοκαίρι για τον Ολυμπιακό,εμφανίστηκε ο Βαγγέλης Μαρινάκης,ο οποίος έβαλε πολλά χρήματα,έκανε μεταγραφές και οδήγησε την ομάδα ξανά στην κορυφή,ύστερα από ένα χρόνο απουσίας.Το να συνεχίσει την αυτοκρατορία του Ολυμπιακού στην Ελλάδα για ακόμα 20 χρόνια,όπως λέει,είναι δύσκολο,είναι όμως ακόμα πιο δύσκολο να καθιερώσει την ομάδα του Πειραιά στους κορυφαίους της Ευρώπης.Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού παρουσιάζεται ορεξάτος δηλώνοντας δεξιά κι αριστερά πως είναι όνειρό του να δει τον Ολυμπιακό ψηλά στην Ευρώπη.Τα λόγια από την πράξη απέχουν πολύ,ιδιαίτερα μάλιστα όταν έχουν ειπωθεί ξανά στο παρελθόν από πρόεδρο της ομάδας.
Πριν από 15 περίπου χρόνια,όταν ο Ολυμπιακός πήρε το πρώτο πρωτάθλημά του επί προεδρίας Σωκράτη Κόκκαλη και έπαιξε στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης,η ομάδα του Πειραιά αντιμετώπισε την Πόρτο.Λίγα χρόνια αργότερα αντιμετώπισε και τη Λυόν.Εκείνη την εποχή,οι δύο ομάδες ήταν στο ίδιο επίπεδο με τον Ολυμπιακό.Μάλιστα,η γαλλική ομάδα ξεκινούσε κι αυτή την κυριαρχία της στο εγχώριο πρωτάθλημα.Η εξέλιξή τους όμως ήταν ραγδαία και πολύ διαφορετική από την αντίστοιχη της ελληνικής ομάδας.
Τόσο η Λυόν,όσο και η Πόρτο με το πέρασμα των χρόνων μάθαιναν από τα λάθη τους,με αποτέλεσμα η ομάδα τους να βελτιώνεται και τα αποτελέσματα στην Ευρώπη να έρχονται.Η μεν Πόρτο,πλέον έχει αναγάγει σε επιστήμη το πώς πρέπει να λειτουργεί ένα τμήμα scouting αναδεικνύοντας συνεχώς νέους παίκτες,στην δε Λυόν,η οποία είχε μία εξαιρετική φουρνιά αθλητών,οι άνθρωποι της ομάδας με έξυπνες κινήσεις,την οδήγησαν στις κορυφαίες της Ευρώπης.
Ο Ολυμπιακός από την άλλη εγκλωβίστηκε στην λογική του προέδρου του,¨το πρωτάλημα να παίρνω κι είμαι καλά¨.Παρά το γεγονός ότι κάποιες χρονιές η ομάδα έκανε σημαντικές επενδύσεις σε παίκτες,η έλλειψη ενός γενικού πλάνου από την διοίκηση,η συνεχείς απολύσεις προπονητών,η κακή νοοτροπία και η αφόρητη πίεση του Τύπου για άμεσα αποτελέσματα,είχαν ως φυσικό επακόλουθο η ομάδα να μένει στάσιμη στην Ευρώπη.Δεν εκμεταλεύτηκε ούτε τις συνεχείς παρουσίες της ομάδας στο Champions League βάζοντας αρκετά χρήματα στα ταμεία αλλά ούτε και την δίψα των οπαδών του για διάκριση έξω από τα ελληνικά σύνορα.
Τι είναι αυτό που λείπει
Τα χρόνια πέρασαν και ο Ολυμπιακός επέστρεψε φέτος στο Champions League με νέα-χρονικά και ηλικιακά-διοίκηση.Το ερώτημα είναι αν μπορεί μία ελληνική ομάδα να φτάσει στο επίπεδο που βρίσκονται οι υπόλοιπες στην Ευρώπη.Η λογική λέει πως ναι,αφού το έκαναν οι άλλοι γιατί να μην μπορούμε κι εμείς;Το παρελθόν λέει όχι,αφού η νοοτροπία παραγόντων,παικτών και οπαδών στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο ν αλλάξει.Υπάρχουν πολλές παράμετροι,που πρέπει να υπολογιστούν και αρκετές κινήσεις,που πρέπει να γίνουν ώστε να καταφέρει μία ομάδα από πρώτη στο «μικρό» πρωτάθλημά της,να καθιερωθεί με το πέρασμα των χρόνων στις κορυφαίες της Ευρώπης,έστω και για ένα μικρό χρονικά διάστημα.
Ένα σημαντικό στοιχείο είναι το οικονομικό.Είναι δεδομένο ότι μία ομάδα του μεγέθους του Ολυμπιακού,όσα χρήματα και να βάλει ο Βαγγέλης Μαρινάκης,δεν θα φτάσει ποτέ την Μπαρτσελόνα ή την Ρεάλ.Μπορεί όμως να ακολουθήσει το μοντέλο των Πόρτο και Λυόν.Ένα οργανωμένο τμήμα σκάουτιγκ μπορεί να αποφέρει αρκετά χρήματα στα ταμεία της ομάδας από μία ενδεχόμενη πώληση ενός παίκτη αργότερα.Με αυτό τον τρόπο δεν χρειάζεται ο πρόεδρος,της εκάστοτε ομάδας,να βάζει λεφτά από την τσέπη του κάτι που αφενός τον φθείρει και αφετέρου,με το πέρασμα των χρόνων,δημιουργεί «μαύρη τρύπα» στα οικονομικά της ομάδας.
Χρειάζεται πίστη κι εμπιστοσύνη στον Βαλβέρδε και το πλάνο του.Πρέπει να ξέρει ο προπονητής ότι μπορεί να δουλέψει με ηρεμία και χωρίς την πίεση του αποτελέσματος,ώστε σε βάθος χρόνου να φανεί το έργο του.Φέτος είναι η πρώτη του χρονιά στο Champions League και όλοι στον Ολυμπιακό ανυπομονούν να δουν την εικόνα της ομάδας.Αυτό είναι λογικό να φέρνει έναν ενθουσιασμό,θα ισχύει το ίδιο όμως αν η εικόνα της ομάδας δεν είναι καλή;Με τα μέχρι τώρα δεδομένα η στήριξη διοίκησης,παικτών και οπαδών στον Βαλβέρδε είναι δεδομένη.
Μεταγραφές
Η ομάδα φέτος έκτισε έναν βασικό κορμό,τον οποίο σίγουρα θα θέλει να κρατήσει ο Ερνέστο Βαλβέρδε.Οι μεταγραφές όμως σε κάποιες θέσεις,είτε ως βασικοί είτε για να γεμίσουν το ρόστερ,κρίνονται επιβεβλημένες.
Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο,οι θέσεις κλειδιά για μία ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστήσει είναι τα χαφ.Δεν υπάρχει ούτε μία ομάδα με καλή πορεία στην Ευρώπη,που να μην έχει σπουδαίους παίκτες στο κέντρο.Ο Ολυμπιακός,έαν θέλει να είναι ανταγωνιστικός,χρειάζεται δύο πολύ καλά αμυντικά χαφ.Αυτή την στιγμή Ουρτάδο και Γιάννης Παπαδόπουλος μοιάζουν πολύ λίγοι για να σηκώσουν αυτό το βάρος ενώ ο 35χρονος Ιμπαγάσα είναι καλός για την Ελλάδα,δύσκολα όμως θα κάνει την διαφορά μόνος του στην Ευρώπη.
Εκτός από τα αμυντικά χαφ,ο Ερνέστο Βαλβέρδε γνωρίζει ότι πρέπει να πάρει έναν παίκτη κλάσης για την δεξιά πλευρά του κέντρου,με δεδομένο ότι άπαντες στηρίζουν τον Ριέρα από τα αριστερά παρά την μέτρια φετινή του χρονιά.Ένας γρήγορος αμυντικός είναι κάτι που επίσης έλειψε πέρυσι από την ομάδα.Οι Μέλμπεργκ και Αβραάμ είναι καλοί για το ελληνικό πρωτάθλημα,στην Ευρώπη όμως χρειάζεται ένα επίπεδο παραπάνω.Τέλος,με την απόσυρση του Αντώνη Νικοπολίδη,ο Ερνέστο Βαλβέρδε θα πρέπει να ψάξει τον παίκτη κάτω από τα δοκάρια,που θα παρέχει ασφάλεια τόσο στην άμυνα όσο και σε όλη την ομάδα γενικότερα.
Ξεκάθαρο πλάνο
Κατά καιρούς στο παρελθόν, ο Ολυμπιακός έχει κάνει καλές χρονιές στην Ευρώπη.Μία καλή πορεία στο Champions League είναι απλά το δέντρο.Το ζητούμενο για τον Βαγγέλη Μαρινάκη θα πρέπει να είναι το δάσος,δηλαδή τα συνεχόμενα καλά αποτελέσματα και οι συνεχείς προκρίσεις.Με τα ψέμματα στην Ευρώπη δεν πετυχαίνεις.Χρειάζεται να έχεις καλή ομάδα με παίκτες που τρέχουν ασταμάτητα και κυκλοφορούν την μπάλα γρήγορα.
Όλα αυτά προϋποθέτουν σωστή δουλειά,πρώτα απ όλα από την διοίκηση,ξεκάθαρο πλάνο,καλή οργάνωση σε όλους τους τομείς κι εμπιστοσύνη στο αγωνιστικό τμήμα.Λάθη θα γίνουν είναι σίγουρο.Αυτό είναι καλό αρκεί οι αρμόδιοι να μην εθελοτυφλούν και να μπορέσουν να τα δουν.Πολλές φορές ο εγχώριος τίτλος θαμπώνει,ζαλίζει και σε κάνει να ξεχνάς τον πραγματικό σου στόχο, ο οποίος είναι να προσφέρεις στον κόσμο αυτό που θέλει να δει,καλό ποδόσφαιρο.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης σίγουρα έχει όρεξη για δουλειά,αγαπάει τον Ολυμπιακό και θέλει το βήμα παραπάνω για την ομάδα.Έχει όλες τις προϋποθέσεις να πετύχει τους στόχους του,το αν θα τα καταφέρει θα φανεί τα επόμενα χρόνια..
Δημοσίευση σχολίου