Πήγε στον Ολυμπιακό ως ο καλύτερος περιφερειακός της γενιάς του, ένα παιδί με πολλά προσόντα και μεγάλες δυνατότητες εξέλιξης. Πολλοί θεώρησαν ότι βρέθηκε το επόμενο μεγάλο γκαρντ της Ελλάδας μετά τους Παπαλουκά, Διαμαντίδη και Σπανούλη. Από εκείνη την μέρα όμως οι ευκαιρίες του ήταν λίγες στον Ολυμπιακό. Έπαιζε που και που σε αδιάφορα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος και στα υπόλοιπα βρισκόταν στην κερκίδα.
Την περασμένη σεζόν δόθηκε δανεικός στον Άρη, μία ομάδα με βαριά φανέλα και μπασκετικό κοινό που ξέρει να κρίνει σωστά αυτά που βλέπει στο παρκέ. Ήταν η πρώτη του ευκαιρία. Ο Κώστας αγαπήθηκε-εκτιμήθηκε θα έλεγα καλύτερα- από τους φιλάθλους των κίτρινων. Κέρδισε από την αρχή την πρώτη του μάχη. Ήταν από τους κορυφαίους της ομάδας του, την οποία και οδήγησε στην τέταρτη θέση πίσω από τον Π.Α.Ο.Κ. από τον οποίο ηττήθηκε στον πέμπτο μικρό τελικό εκτός έδρας. Είχε γεμάτη στατιστική, με καλά ποσοστά και μεγάλη προσφορά σε πολλούς τομείς. Δικαίως στο τέλος της χρονιάς ανακηρύχθηκε ο καλύτερος νέος του πρωταθλήματος ενώ κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική ομάδα, μπαίνοντας μάλιστα στην δωδεκάδα για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εκμεταλλευόμενος τις απουσίες πολλών έμπειρων παικτών από την περιφέρεια.
Πέρα από τα νούμερα όσοι παρακολούθησαν τον περσινό Άρη καταλαβαίνουν πόσο καθοριστική ήταν η συμβολή του στο παιχνίδι της ομάδας. Παίκτης με τσαμπουκά που δεν φοβήθηκε να πάρει πρωτοβουλίες από τhν πρώτη στιγμή. Δεν έμεινε μόνο στην οργάνωση και στο μοίρασμα του παιχνιδιού ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του προπονητή του, τομέας που τα πήγε καλά τηρουμένων βέβαια των αναλογιών. Πολλές φορές κατάφερε να δώσει το κάτι παραπάνω στην επίθεση όταν το χρειαζόταν η ομάδα του ενώ ποτέ δεν κρύφτηκε όταν η μπάλα έκαιγε άλλοτε κάνοντας σωστές επιλογές άλλοτε λάθος, όπως στην τελευταία φάση του πρώτου μικρού τελικού στο «παλατάκι». Άλλωστε αν δεν κάνεις λάθος δεν θα μάθεις κι αν δεν πάθεις δεν θα βελτιωθείς καθώς το κυριότερο είναι να παίζεις.
Αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα του αυτή τη στιγμή. Χρειάζεται να παίξει ώστε να μην μείνει στάσιμος και μπει στην λίστα με τα ταλέντα που ποτέ δεν έγιναν αυτό που θα μπορούσαν. Ίσως να είναι κι αυτή η κόντρα του με τον Ολυμπιακό και δεν έχει ανανεώσει ακόμα το συμβόλαιό του. Το καλοκαίρι μένει ελεύθερος και μπορεί να πάει σε όποια ομάδα θέλει είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό ώστε να πάρει τον χρόνο συμμετοχής που θέλει και να βελτιωθεί. Η χρονιά ξεκίνησε άσχημα γι αυτόν αφού είδε παίκτες όπως ο Λούκας, ο Κατσίβελης κι ο Μάντζαρης να αγωνίζονται κι αυτός να μένει συνεχώς εκτός αποστολής. Παίκτες που σίγουρα δεν είναι καλύτεροι ενώ συζητιέται ακόμα και το αν τον πλησιάζουν σε βαθμό ετοιμότητας και προσφοράς στο παιχνίδι. Θέλει μεγάλη δύναμη κι υπομονή για να το αντέξεις όλο αυτό πόσο μάλλον σε μία χρονιά που η μείωση του μπάτζετ της ομάδας είναι κατακόρυφη και οι ποιοτικοί παίκτες στο ρόστερ ελάχιστοι.
Ο Σλούκας δεν σταμάτησε ποτέ να δουλεύει στις προπονήσεις περιμένοντας την ευκαιρία του, κάτι που αργά ή γρήγορα θα γινόταν. Η αρχή έγινε πριν από μερικές μέρες στο Αλεξάνδρειο όταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς τον έβαλε στο παρκέ σε ένα γήπεδο που γνωρίζει καλά. Ο μικρός –για την Ελλάδα μικρός- μπήκε μέσα με τον τσαμπουκά που τον διακρίνει στο παιχνίδι του και πήρε πρωτοβουλίες. Για όσους βλέπουν μπάσκετ καταλαβαίνουν ότι ξεχωρίζει σαν την μύγα μέσα στο γάλα σε θέμα προσωπικότητας. Παίκτης που πατάει στο παρκέ και ξέρει τι πρέπει να κάνει, έρχεται η μπάλα στα χέρια του και ξέρει τι να την κάνει. Αυτό συμβαίνει γιατί σκέφτεται σαν έτοιμος παίκτης που πρέπει απλά να κάνει το παιχνίδι του κι όχι σαν ένα νεαρό παιδάκι που πρώτος του στόχος είναι να μην κάνει λάθος και να έχει μία τυπική συμμετοχή. Είναι βέβαιο ότι ο Ίβκοβιτς είχε έναν λόγο που τα έκανε όλα αυτά. Κάποια στιγμή θα του έδινε μία ευκαιρία έστω και μικρή. Κανένας καλός παίκτης δεν χάνεται έτσι.
Από εκείνη την μέρα κι έπειτα ο χρόνος του διαρκώς αυξάνεται κι ο ίδιος συνεχίζει να αποδίδει καλά. Τώρα όμως είναι η μεγάλη του ευκαιρία. Ο Βασίλης Σπανούλης τραυματίστηκε και θα μείνει έξω για έναν μήνα σχεδόν, διάστημα που η λογική λέει ότι ο Ίβκοβιτς θα του δώσει ακόμα μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής. Μένει να αποδείξει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του προπονητή του και να βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα του. Σε μία περίοδο που ο Ολυμπιακός θα ψάξει να βρει από τους υπόλοιπους παίκτες τους πόντους, τις ασσίστ και την ηγετική προσωπικότητα του Σπανούλη στην περιφέρεια, ο Σλούκας είναι ότι πιο κοντινό από το υπάρχον υλικό σε αυτόν. Φυσικά κι η διαφορά τους είναι χαώδης απλά έχει στοιχεία στο παιχνίδι του που μοιάζουν με αυτά του αρχηγού των Πειραιωτών. Το αν θα καταφέρει να τα βγάλει στο υψηλότερο επίπεδο αυτή την περίοδο είναι ένα ερωτηματικό το οποίο θα απαντηθεί το επόμενο διάστημα..αρχής γενομένης από την Γαλλία.
Δημοσίευση σχολίου