Ξεκινάει σήμερα η Ευρωλίγκα και το gipedo365 κάνει μία μικρή ανάλυση του τι περιμένουμε να δούμε, ποια είναι τα φαβορί για κατάκτηση και ποιο είναι το ταβάνι των δύο ελληνικών ομάδων στη διοργάνωση.
Φέτος, αναμένουμε μία από τις ανταγωνιστικότερες διοργανώσεις των τελευταίων χρόνων. Αν εξαιρέσουμε δύο-τρεις ομάδες που είναι στο υψηλότερο επίπεδο, ακολουθούν πολλές ομάδες που βρίσκονται κοντά. Αυτό σημαίνει ότι θα βλέπουμε αρκετά σπουδαία παιχνίδια κάθε βδομάδα και λιγότερα αδιάφορα με σίγουρο το τελικό αποτέλεσμα.
Φαβορί για κατάκτηση: Οι δύο καλύτερες ομάδες αυτή την στιγμή στην Ευρώπη βάσει ρόστερ και μόνο είναι οι Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Η λογική λέει ότι είναι τα απόλυτα φαβορί για κατάκτηση της ευρωλίγκας. Το μπάσκετ όμως δεν είναι μόνο λογική και δεν παίζουν τα συμβόλαια των παικτών από μόνα τους. Ειδικά η ΤΣΣΚΑ, θα χρειαστεί να βρει χημεία και να φτιάξει σύνολο πρώτα, κάτι που λογικά θα γίνεται σιγά σιγά με το χρόνο. Οι νέοι παίκτες είναι αρκετοί και θα χρειαστούν ένα διάστημα για να βρεθούν μεταξύ τους ώστε να μπορέσει ο Γιόνας Καζλάουκας να πάρει το 100% από τον καθένα. Άλλωστε οι δύο πολύ πρόσφατες ήττες των δύο ομάδων μας έδειξαν ότι καμία ομάδα δεν είναι αχτύπητη.
Αυτή τη στιγμή πρώτο φαβορί θεωρώ ότι είναι οι Καταλανοί, οι οποίοι είναι πιο έτοιμη ομάδα από τους Ρώσους. Με την προσθήκη μάλιστα του Χουέρτας απέκτησε σουτ στον άσσο, σημείο που χτύπησε κι ο Παναθηναϊκός πέρσι για να την αποκλείσει. Επομένως θεωρητικά είναι πληρέστερη φέτος από την χρονιά που μας πέρασε. Αν πρέπει να ψάξουμε αδύνατο σημείο, μπορούμε να βρούμε ένα κενό στις θέσεις μέσα στην ρακέτα, ιδιαίτερα στην θέση του σέντερ που λείπει ο παίκτης φόβητρο.
Από την άλλη, η ΤΣΣΚΑ φαίνεται πληρέστατη σε όλες τις θέσεις. Μετά και την απόκτηση του Κιριλένκο στο τρία μοιάζει αχτύπητη από οποιαδήποτε ομάδα στην Ευρώπη. Φαίνεται να υπάρχει ένα θέμα μόνο στο τρίποντο κι αυτό κάτω από ειδικές συνθήκες. Υπάρχουν πολλοί παίκτες με καλό τρίποντο, κανένας όμως δεν είναι ο σταθερός σουτέρ στυλ Νίκολας που ξέρεις ότι και στην κακή του μέρα και στα δύσκολα παιχνίδια με μεγάλη πίεση θα σου βάλει σίγουρα δυο-τρια τρίποντα. Θεωρώ όμως ότι το δυσκολότερο σημείο για τους Ρώσους είναι η ισορροπία στα αποδυτήρια, το μοίρασμα των ρόλων και το γεγονός ότι όλα αυτά τα αστέρια θα πρέπει να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι δεν θα αγωνίζονται 30 λεπτά σε κάθε παιχνίδι.
Φαβορί για την τετράδα: Πίσω από ΤΣΣΚΑ και Μπαρτσελόνα ακολουθούν οι Παναθηναϊκός, Μακάμπυ Τελ Αβίβ, Εφές, Ρεάλ Μαδρίτης, Σιένα κι Αρμάνι.
Ξεκινώντας από τον πρωταθλητή Ευρώπης σημειώνουμε ότι οι πράσινοι μπορεί να έχασαν σε ποιότητα στο ρόστερ τους, πρόσθεσαν όμως ποσότητα καλύπτοντας τα κενά των Φώτση και Νίκολας με δύο και τρεις παίκτες ακόμα. Ενώ στην αρχή του καλοκαιριού όλοι μιλούσαν για δραματική μείωση του μπάτζετ, αυτή πήρε αναβολή για την επόμενη σεζόν, όταν και τελειώνουν τα συμβόλαια όλων των παικτών, μηδενός εξαιρουμένου, μαζί και του Ζέλικο Ομπράντοβιτσ. Μπορούμε μάλιστα να πούμε ότι την φετινή χρονιά ο Παναθηναϊκός παρουσιάζεται πληρέστερος από την προηγούμενη προσθέτοντας βάθος στον πάγκο του κι ενδεχομένως αγωνιστικά να είναι καλύτερος. Δεν τον βάζουμε όμως στα πρώτα πρώτα φαβορί για κατάκτηση γιατί δυνάμωσαν κι οι ανταγωνιστές του. Σίγουρα μπορεί να φτάσει μέχρι το φάιναλ φορ, εκεί όπου είναι δύο παιχνίδια κι όλα γίνονται. Μεγάλο του ατού παραμένει ο βασικός κορμός της ομάδας κι η παρουσία στον πάγκο του πιο επιτυχημένου προπονητή στην Ευρώπη. Στα αρνητικά μπορούμε να προσθέσουμε την έλλειψη ποιότητας στο τέσσερα, θέση κλειδί για τον τρόπο που αγωνίζεται εδώ και χρόνια ο Παναθηναϊκός, καθώς επίσης και η έλλειψη ενός σταθερά καλού σουτέρ από το τρίποντο.
Η Εφές από την άλλη είναι καινούρια ομάδα, με πολλούς νέους παίκτες και θα χρειαστεί χρόνο για να γίνει καλή ομάδα. Το ρόστερ της είναι πολύ ενισχυμένο και θεωρητικά είναι μέσα στα φαβορί για να φτάσει μέχρι το τέλος στην διοργάνωση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι φέτος το φάιναλ φορ θα γίνει στην Κωνσταντινούπολη και θεωρώ ότι για τους Τούρκους η Εφές είναι η ομάδα με τις περισσότερες πιθανότητες να φτάσει εκεί. Μεγάλο ερωτηματικό αποτελεί πόσο θα επηρεαστεί η ομάδα όταν λήξει το λοκ άουτ και χρειαστεί να αποδυναμωθεί το ρόστερ. Στα αρνητικά η απειρία του προπονητή,ο οποίος καλείται να φέρει ξανά την Εφές σε φάιναλ φορ μετά από δέκα χρόνια. Η πίεση θα είναι αφόρητη και περιμένουμε να δούμε πως θα αντιδράσει όταν θα έρθουν οι πρώτες δυσκολίες μέσα στη χρονιά.
Μακάμπυ και Ρεάλ είναι ομάδες με βαριά φανέλα και κόσμο, ικανές να φτάσουν στο φάιναλ φορ. Τόσο οι μεν όσο και οι δε συνδυάζουν στο ρόστερ τους εμπειρία και ταλέντο. Η Μακάμπυ δεν περιμένουμε μετά από τόσα χρόνια να αλλάξει την φιλοσοφία της ως ομάδα. Οι παίκτες μόνο αλλάζουν και η ποιότητα που έχει στο ρόστερ της κάθε χρονιά. Αρκετοί Αμερικανοί στο ρόστερ συνήθως και γρήγορο μπάσκετ. Χωρίς τους Πάρντο και Έιντσον πλέον, παίκτες κλειδιά που την οδήγησαν πέρσι μέχρι και τον τελικό, με τον Μπλάντ όμως στον πάγκο για ακόμα μία σεζόν. Ιδιαίτερα έξυπνος προπονητής που ξέρει να παίρνει αυτό που θέλει από τους παίκτες του, ενώ είναι καλός και στην διαχείριση του παιχνιδιού. Από την άλλη πλευρά η Ρεάλ χωρίς τον Πριτζιόνι στον άσσο αφού ο Αργεντίνος επέστρεψε στην Κάχα Λαμποράλ. Σίγουρα θα της λείψουν η ηρεμία κι η εμπειρία του, στοιχεία πολύ σημαντικά που δεν τα αναπλήρωσε.
Τέλος οι δύο Ιταλικές ομάδες έχουν πολύ καλούς προπονητές και τις περιμένουμε ιδιαίτερα ανταγωνιστικές. Για την Σιένα δεν χρειάζεται να πούμε πάρα πολλά πράγματα αφού είναι έτσι κι αλλιώς εδώ και κάποια χρόνια στις ομάδες που διεκδικούν την είσοδο στο φάιναλ φορ. Η ομάδα έχει συγκεκριμένη αγωνιστική φιλοσοφία, η οποία στηρίζεται στην σκληρή της άμυνα. Σε σχέση με την περασμένη σεζόν είναι η ίδια ομάδα, με την προσθήκη όμως του Άντερσεν αποκτάει πλέον μεγάλη ποιότητα στη ρακέτα. Η Αρμάνι από την πλευρά της είναι ολοκληρωτικά καινούρια ομάδα και θα χρειαστεί χρόνο για να βρει την ταυτότητά της στο γήπεδο. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως ολόκληρη η βασική της πεντάδα είναι καινούριοι παίκτες. Έχω την αίσθηση ότι θα είναι περισσότερο δυνατή κι έτοιμη του χρόνου παρά φέτος για την ευρωλίγκα. Οι μεταγραφικές της κινήσεις πάντως, ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακές και η ποιότητά της είναι δεδομένη.
Αυτοί που θα παλέψουν για την έκπληξη: Θα αποτελέσει έκπληξη, τουλάχιστον σε εμένα προσωπικά, αν κάποια ομάδα από τις Κάχα Λαμποράλ, Ούλκερ και Ολυμπιακό καταφέρουν να φτάσουν μέχρι την Κωνσταντινούπολη τον Μάιο. Παρόλα αυτά και οι τρεις έχουν τις πιθανότητές τους και θα τις διεκδικήσουν.
Οι Τούρκοι ίσως είναι ένα βήμα πιο μπροστά από τις άλλες δύο, οι οποίες όμως φανερά υπερτερούν στον πάγκο. Ελπίζουν το περσινό πάθημα, όταν δεν κατάφεραν να περάσουν ούτε στα προημιτελικά, να τους γίνει μάθημα. Έχουν εξαιρετικούς σουτέρ από το τρίποντο και τα ποσοστά τους από τα 6,75 θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό και την πορεία τους. Καλός προπονητής ο Σπάχια, μας απογοήτευσε πέρσι στο δεύτερο μισό της χρονιάς με την διαχείριση που έκανε.
Αντιθέτως εγγύηση αποτελεί για τους Ισπανούς η παρουσία του Ιβάνοβιτς στο πάγκο. Σκληρός προπονητής, δίνει έμφαση στη δυνατή άμυνα. Έχει ιδιαίτερη φιλοσοφία,ανάλογη του Παναθηναϊκού που δεν αφομοιώνεται εύκολα από τους παίκτες. Σχεδόν κάθε χρόνο παρουσιάζει ανταγωνιστική ομάδα και το ίδιο ευελπιστεί να κάνει και την φετινή σεζόν. Φτάνει συνεχώς στην πηγή(φάιναλ φορ)και δεν μπορεί να πιει νερό αφού όλο κάτι γίνεται και μένει έξω από την τελική φάση.
Για το τέλος άφησα την δεύτερη ελληνική ομάδα που συμμετέχει στην διοργάνωση, τον Ολυμπιακό. Οι ριζικές αλλαγές στο ρόστερ και η κατακόρυφη πτώση του μπάτζετ φέρνουν τον Ολυμπιακό τουλάχιστον ένα επίπεδο κάτω από αυτά που μας είχε συνηθίσει επί εποχής Αγγελόπουλων. Ταβάνι της ομάδας φαίνεται να είναι η οκτάδα και θα αποτελεί μεγάλη έκπληξη αν φτάσει στην Κωνσταντινούπολη. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα σύνολο με καλή χημεία, που θα σουτάρει με υψηλά ποσοστά από το τρίποντο και θα έχει σε εξαιρετική κατάσταση τα τριάρια του. Εγγύηση στον πάγκο αποτελεί ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο οποίος θα επιχειρήσει να δημιουργήσει ένα αντίγραφο της εθνικής Σερβίας,που είναι δικό του δημιούργημα, με σαφώς χειρότερο ρόστερ όμως ποιοτικά.
Από τις υπόλοιπες ομάδες σίγουρα θα υπάρξει κάποια ευχάριστη έκπληξη, καμία όμως δεν είναι ικανή να φτάσει μέχρι την τετράδα.Όλα όσα αναφέρονται είναι σε θεωρητικό επίπεδο. Στο γήπεδο όμως δεν παίζουν τα συμβόλαια μπάσκετ. Μετά τις πρώτες αγωνιστικές θα είμαστε ικανοί να κρίνουμε καλύτερα τις ομάδες και από τον Δεκέμβριο θα φανεί ποιες είναι ικανές να φτάσουν μέχρι το φάιναλ φορ.
Υ.Γ.1:με ενδιαφέρον περιμένουμε να δούμε την εικόνα που θα παρουσιάσει το Μπιλμπάο των Ελλήνων.
Υ.Γ.2:μεγαλύτερη ανάλυση για τις δυο ελληνικές ομάδες και το τι περιμένουμε από αυτές φέτος θα υπάρξει σε ξεχωριστό άρθρο
Υ.Γ.3:το έχουμε πει πολλές φορές πως μπάσκετ χωρίς μουσική δεν υπάρχει..
Δημοσίευση σχολίου